تاریخچه نگهداری تعمیرات
در این مقاله قصد داریم تا تاریخچه نگهداری تعمیرات را به زبان ساده و کوتاه ارائه نمایم. افزایش سرمایه گذاری در زمینه ماشین آلات از یکطرف و نیز افزایش ارزش اقتصادی تجهیزات از سوی دیگر منجر شده تا مدیران و صاحبان صنایع به دنبال پبداکردن راهکارهای مدیریتی با قابلیت حداکثرسازی طول عمر مفید ماشین آلات و همچنین طولانی تر شدن چرخه عمر ( استهلاک پذیری ) آنها باشند.
نگهداری و تعمیرات اضطراری – نسل اول روش های تعمیراتی
اولین اقدامات در پیاده‌سازی نگهداری تعمیرات در سالهای قبل از جنگ جهانی دوم رخ داد. در آن زمان جلوگیری از بروز خطا و توقفات تجهیزات مفهومی برای مدیران و مهندسین نداشته و یا حداقل ضرورتی در این زمینه احساس نمیشده است. همچنین بیشتر ماشین‌آلات و تجهیزات از طراحی تقریبا ساده‌ای برخوردار بوده و این قضیه استفاده از آنها را ساده و در نتیجه تعمیر کردن آنها را آسان می‌نمود. نتیجه آنکه در آن زمان نیازی به استفاده از نت سیستمی احساس نمیشده و بیشتر شرکت ها فقط در مواقعی که ماشین آلات از کار می‌افتادند ، بازبینی و یا تعمیر را انجام می دادند ، در واقع سیستم نگهداری و تعمیرات در زمان از کارافتادگی (Breakdown Maintenance) معمول بود.
این نوع تعمیرات صرفاً بعد از وقوع خرابی و به صورت اضطراری انجام می گیرند. معمولاً هیچگونه آمادگی قبلی در مورد نوع مشکلات و روش رویارویی با آنها وجود ندارد. علت این است که در این سازمان ها اقدامات انجام شده و تجارب ثبت، ضبط و تحلیل نمی شوند (عدم وجود مدیریت دانش). تا قبل از دهه ۵۰ میلادی استراتژی و شعار غالب صنایع این نوع نت بوده است. در حال حاضر نیز بیشتر صنایعی که سیستم برنامه ریزی برای نت ندارند، از این نوع نت استفاده می کنند.
تاریخچه نگهداری تعمیرات
پس از دهه ۵۰ میلادی به تدریج با خودکار شدن و پیوسته شدن خطوط تولید، هزینه های تعمیرات اضطراری نیز بالا رفت و در سال ۱۹۵۳ اولین کتاب در زمینه نت پیشگیرانه در آمریکا منتشر شد.
نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه PM
سال ۱۹۵۰ سال رونق طراحی ماشین‌آلات مکانیزه بوده و این ایام ، شروع وابستگی صنایع به ماشین آلات مکانیزه و اتوماسیون بوده است . با افزایش بیش از پیش اتوماسیون ، مساله خرابی ها و از کارافتادگی تجهیزات هم از اهمیت بیشتری برخوردار شد ؛ پس از مدتی روند افزایش خرابی ها و شکست ها به گونه‌ای شد که کمیت و کیفیت محصولات تولیدی را تحت‌الشعاع قرار داد و باعث افزایش سطح نارضایتی صاحبان صنایع و نیز مشتریان آنها شد.
سرویس نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) مجموعه فعالیت ها و روش های منظم و دوره ای است که به منظور بررسی وضعیت موجود, به روز رسانی و حفظ تجهیزات در شرایط مطلوب,انجام می شود. به نحوی که افزایش بهره وری و کاهش فرسایش تجهیزات و در نتیجه کاهش هزینه های سنگین خرید و تعمیرات قطعه برای مجموعه به حداقل برسد. هدف اصلی نظام نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه( PM )، ایجاد روشی سیستماتیک جهت کنترل وضعیت تجهیزات و دستگاه‌های موجود و بهینه کردن توانایی‌های آنها به منظور رسیدن به حداکثر کارآیی و کاهش نرخ خرابی و از کار افتادگی آنها است ، از طرفی دست یابی به اهداف دیگری نیز در کنار رسیدن به هدف اصلی فوق مورد نظر می باشد.
سیستم نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (Preventive Maintenance) بعنوان راهکار مناسب در آمریکا پیشنهاد شد. نیاز صنایع به تولید نمودن محصولات با کیفیت بالا و همچنین قیمت تمام شده پایین ، برای افزایش قدرت رقابت در بازار سبب شد تا استفاده از سیستم PM رونق بگیرد. در این مسیر اجرای تعمیرات و تعویض های پیشگیرانه دوره‌ای به عنوان مهمترین راه حل کاهش شکست ها مورد استفاده قرار گرفت.
تاریخچه نگهداری تعمیرات
نگهداری و تعمیرات بهرهور(Productive Maintenance)
در دهه ۱۹۵۰ نگهداری تعمیرات پیشگیرانه به تدریج تکامل پیدا کرد تا پاسخگوی نیازهای جدید صنایع باشد. سیستم نگهداری و تعمیرات بهرهور(Productive Maintenance) در سال ۱۹۵۴ در صنایع آمریکا معرفی شد. در این سیستم ضمن تاکید بر اصلاح خرابی ها و از کار افتادن هایغیرمنتظره ماشین آلات ، با بهره‌گیری از علم آمار و احتمالات ، شبیه‌سازی ، اقتصاد مهندسی ، تئوری صف و نگرشهای تحلیلی ، تکنیک ها و مدلهایی برای حالات مختلف انواع تجهیزات پیشنهاد شد . در واقع متخصصین این رشته می‌توانستند کلیه عملیات نگهداری و تعمیرات را منظم نموده و خرابیها را پیش‌بینی کنند که نگهداری و تعمیرات آنها طبق برنامه‌ریزی انجام شود.
دهه ۱۹۶۰ را دهه گسترش استفاده از نت بهرهور در صنایع بوده است. نگهداری و تعمیرات بی‌نیاز از تعمیر ، مهندسی قابلیت اطمینان و مهندسی قابلیت تعمیر (۱۹۶۲) از نتایج تحقیقات انجام شده در این دهه بوده که در تکامل سیستم نت بهرهور بسیار موثر بوده است .
نگهداری و تعمیرات بهرهور فراگیر (Total Productive Maintenance)
سیستم نگهداری و تعمیرات بهرهور فراگیر در دهه ۱۹۷۰ از سوی صنایع ژاپنی معرفی شده که این را می‌توان بعنوان مهمترین و جدیدترین دستاورد در تحولات علم نگهداری و تعمیرات نامگاری کرد . سیستم TPM در حقیقت همان سیستم نت بهرهور به روش آمریکایی است که در راستای سازگاری با شرایط صنعت کشور ژاپن بهبود داده شده است. مهمترین تفاوت و پیشرفت ساس در اصول TPM این است که اپراتورهای تجهیزات، به فعالیت های اصلی و اولیه نت تجهیزات در اختیارشان می‌پردازند .
تعریف نگهداری و تعمیرات بهره ور جامع TPM در سال ۱۹۷۱ توسط موسسه مدیران فنی ژاپن (JIPE) تدوین شد و تاکنون بدون تغییر مانده است.
تعریف TPM به شرح زیر است :
۱- هدفمند در پیشینه کردن اثر بخشی تجهیزات (بهبود اثر بخشی کلی)
۲- برقراری یک نظام فراگیر PM که تمام دوره عمر تجهیزات را در بر می گیرد.
۳- تمام واحدها از قبیل واحد نگهداری و تعمیرات، واحد برنامه ریزی تولید و ساخت، واحد بهره برداری تجهیزات، مدیریت مواد و خرید، کنترل کیفیت و از این قبیل را می پوشاند.
۴- مشارکت همه کارکنان، از مدیریت رده بالا تا کارگران سطح کارگاه.
۵- ترویج PM توسط مدیریت انگیزه ای، که شامل فعایت های گروههای کوچک خود گردان می شود
تاریخچه نگهداری تعمیرات
سیستم نگهداری و تعمیرات بر پایه شرایط کارکرد ماشین‌آلات (MaintenanceReliability Centered )
ریشه RCM به سال های قبل از ۱۹۶۰ برمیگردد ، زمانیکه شرکت های هواپیمایی تجاری تصمیم به خرید هواپیمای غول پیکر بوینگ ۷۴۷ گرفتند. اما مشکل موجود در ارتباط با هواپیمای بوینگ ۷۴۷ ، تعداد دفعات سرویس تعیین شده توسط اتحادیه بود که سه دوره زمانی بیشتر از هواپیمای ۷۰۷ را شامل میگردید. این به معنی بیشتر شدن زمان نت ، افزایش زمان توقف هواپیما و کاهش زمان پرواز هواپیما بود. یکی از اولین گزارشهایی که راجع به این موضوع منتشر شد، گزارش Heap و Nowlan است که عضو تیم MSG نیز بوده اند. تاریخ انتشار این گزارش نسبتاً مفصل، به سال ۱۹۷۸ میلادی بر می گردد و اولین سند رسمی درباره RCM به شمار می رود.
شرکت هواپیمایی بوینگ پیشگام در اجرای RCM بود. سایر خطوط هواپیمایی همچون خریداران ۷۴۷ نیز به همکاری در این زمینه و اجرای RCM تمایل نشان دادند. اما شرکت بوینگ و متحدانش، RCM را در جهت جلب رضایت ناظران اتحادیه توسعه داده بودند.
تاریخچه نگهداری تعمیرات
برای دریافت مشاوره رایگان و دموی نرم افزار نگهداری و تعمیرات با ما تماس بگیرید