هفت شاخص کلیدی نگهداری و تعمیرات تجهیزات که باید آنها را ردیابی و مدیریت کنید
ردیابی شاخصها یک روش مؤثر برای ارتقاء بهرهوری است و در اینجا ۷ شاخص برتر برای نظارت و بهینهسازی نگهداری و تعمیرات تجهیزات به همراه محاسبات و مثالها آورده شده است.
ردیابی KPIهای نگهداری و تعمیرات، یک ابزار عالی برای درک بهتر از عملکرد مدیریت تجهیزات شما و شناخت مشکلاتی که ممکن است به وجود آید، محسوب میشود. شاخصهای عملکرد این امکان را فراهم میکنند که نگهداری و تعمیرات داراییهای شما را تجزیه و تحلیل کرده و به شما این اختیار را بدهند که مسائل را پیش از تبدیل شدن به مشکل اصلی، تشخیص داده و حل کنید.
این ۷ شاخص نگهداری و تعمیرات به شما یک نگاه جامع به عملکرد تجهیزات شما میدهند و اطلاعات لازم را فراهم میسازند تا بهبودهای لازم را در تجهیزات اعمال کنید. ازنرم افزار نگهداری و تعمیرات نیز میتوانید در این فرآیند بهرهمند شوید.
-
MTBF (Mean Time Between Failures)
میانگین زمان بین خرابیها (MTBF) یکی از مهمترین شاخصهای مدیریت تجهیزات به شمار میآید و نقش اساسی در فرآیند نگهداری و تعمیرات آنها ایفا میکند.
زمانی که درباره مدیریت تجهیزات صحبت میکنیم، اولین شاخصی که به ذهن میرسد، MTBF یا میانگین زمان بین خرابیها است. ردیابی MTBF به ما این امکان را میدهد که با بررسی اطلاعات مربوط به خرابیها و تاریخچهی نگهداری و تعمیرات، قادر به پیشبینی خرابیهای آینده باشیم.
شناسایی و ردیابی صحیح MTBF به ما این امکان را میدهد که پیش از وقوع خرابی بعدی، اقدام به انجام نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه کنیم و به این ترتیب از داراییهای خود به خوبی محافظت نماییم. با گذشت زمان، میتوانیم برنامههای نگهداری و تعمیرات پیشگیرانهای ایجاد کنیم که به چرخه عمر تجهیزات مربوط بوده و عمر مفید آنها را افزایش میدهد، کارایی را بهبود میبخشد و هزینهها را کاهش میدهد.
محاسبات:
MTBF = ( مدت زمانی که تجهیز مورد استفاده قرار گرفته است – مدت زمان توقف برنامه ریزی نشده به علت خرابی ) / تعداد کل خرابیها
به عنوان مثال، یک سیستم HVAC که به مدت یک سال ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته کار میکند، دارای زمان بهره برداری معادل ۸۷۶۰ ساعت است. در یک سال، سیستم با ۲ خرابی، یک بار برای ۱۲ ساعت و یک بار برای ۲۳ ساعت مواجه شد، لذا میزان توقف کلی معادل ۳۵ ساعت بوده است.
MTBF = ( 8760 ساعت – ۳۵ ساعت ) / ۲ مورد خرابی
MTBF = 4362.5 ساعت
این به چه معناست:
عدد بهدستآمده به این معنی است که بهطور متوسط، واحد HVAC 4362.5 ساعت یا به عبارتی ۱۸۱ روز و ۱۸.۵ ساعت قبل از بروز هر خرابی کار میکند. با توجه به این اطلاعات، تکنسینها باید حداقل دو بار در سال این واحد را بررسی کنند تا در صورت لزوم، اقدامات نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه را انجام دهند و از وقوع خرابیهای بعدی جلوگیری نمایند. این رویکرد سبب افزایش پایداری سیستم و بهینهسازی استفاده از تجهیزات میشود.
-
MTTR (Mean Time To Repair)
MTTR یا متوسط زمان تعمیرات (Mean Time To Repair) روی دیگری از سکه MTBF (میانگین زمان بین خرابیها) قرار دارد. MTTR زمانی را که تکنسین برای رفع خرابیها نیاز دارد، تجزیه و تحلیل میکند. این شاخص یک ابزار قدرتمند در برنامهریزی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه است، زیرا به شما یک تخمین از مدت زمان توقف لازم برای انجام تعمیرات میدهد.
MTTR همچنین به شما این امکان را میدهد که با محاسبه میانگین زمان منحصر به فرد هر یک از کارکنان برای تعمیر یک تجهیز و با توجه به خرابیهای مشترک، عملکرد تکنسینهای مختلف را مقایسه کنید.
ارزیابی نحوه عملکرد تکنسینهای شما بسیار اهمیت دارد تا بتوانید درست و کامل نقاط قوت و ضعف تاسیسات خود را درک کنید. این شاخص به شما کمک میکند تا موقعیتهایی که نیاز به بهبود دارند، را شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه را برای کاهش زمان توقف و افزایش بهرهوری انجام دهید.
محاسبات:
MTTR = مدت زمان کل تعمیرات / تعداد کل تعمیرات
زمان کل تعمیرات، شمارش زمانهایی است که به محض خراب شدن دارایی شروع میشود و با اتمام تعمیر و استفاده مجدد دارایی متوقف میگردد. برای ادامه با مثال استفاده شده در MTBF در بالا، مجموع خرابی ۱۲ ساعت و خرابی ۲۳ ساعت کل زمان تعمیر ۳۵ ساعت میشود و تعداد تعمیرات ۲ مرتبه میباشد.
MTTR = ۳۵ / ۲
MTTR = 17.5
این به چه معناست:
این بدان معناست که بهطور متوسط، تعمیر واحد HVAC حدود ۱۷.۵ ساعت طول میکشد. این اطلاعات در برنامهریزی زمان توقف برای اجرای اقدامات نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه بسیار مفید خواهد بود. دانستن مدت زمان مورد نیاز برای تعمیرات به مدیران کمک میکند تا بهتر زمانبندی کنند و برنامههای کارآمدتری برای کاهش زمان عدم فعالیت تجهیزات طراحی نمایند. به این ترتیب، با بهرهگیری از اطلاعات MTTR، میتوان به بهبود سطح خدمات و افزایش کارایی سازمان کمک کرد.
-
(Overall Equipment Effectiveness)OEE
شاخص OEE یا اثربخشی کلی تجهیزات، یک معیار جامع از اثربخشی یک دارایی است که بر پایه سه دسته اصلی، یعنی در دسترس بودن، عملکرد و کیفیت تعریف میشود. این شاخص به عنوان یک ابزار قدرتمند در ارزیابی کارایی و بهرهوری تجهیزات در محیطهای صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. یک قطعه از تجهیزات که به صورت کامل کارآمد عمل کند، نمره OEE 1 را کسب میکند، در حالی که تجهیزاتی که به هیچ وجه کار نمیکنند، نمره ۰ را دریافت میکنند.
OEE این امکان را به ما میدهد تا با دقت به عملکرد تجهیزات نظارت کنیم و درک کاملی از نقاط قوت و ضعف آنها پیدا کنیم. این شاخص میتواند در تصمیمگیریهای حیاتی مانند تعویض تجهیزات یا انجام تعمیرات مؤثر و همچنین در تدوین برنامههای نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه بهینه کمک کند.
تعیین اثربخشی دارایی از طریق OEE، ما را قادر میسازد تا در تصمیمگیریهای مدیریتی مثل تعویض یا تعمیر تجهیزات، بهبود عملکرد و افزایش بهرهوری داراییها، توسعه برنامههای نگهداری پیشگیرانه و حتی بهبود کیفیت تولید تصمیمات درستتری بگیریم. این شاخص به عنوان یک ابزار استراتژیک موثر در بهینهسازی استفاده از داراییها در سازمانها شناخته میشود.
محاسبات:
OEE = در دسترس بودن x عملکرد x کیفیت
در دسترس بودن = زمان عملیاتی واقعی / زمان عملیاتی برنامهریزی شده
عملکرد = زمان چرخه حقیقی / زمان چرخه برنامهریزی شده
کیفیت = قطعات تولید شده معتبر / کل قطعات تولید شده
این فرمول OEE با در نظر گرفتن ماشین آلات تولیدی ساخته شده است، اما میتوان آن را در صورت نیاز برای با سایر دارایی ها توسعه داد. با این حال، برای این مثال، یک ماشین تولیدی را که لامپ تولید میکند، تجزیه و تحلیل خواهیم کرد.
محاسبه در دسترس بودن:
دستگاه تولید لامپ قرار بود ۱۲ ساعت در روز کار کند، اما امروز ۳ ساعت خراب شد، یعنی فقط ۹ ساعت قابل استفاده بوده است.
در دسترس بودن = ۹ ساعت / ۱۲ ساعت
در دسترس بودن = ۰.۷۵
محاسبه عملکرد:
این دستگاه قرار است هر ساعت ۵۰ لامپ تولید کند، اما امروز به طور متوسط ۴۵ لامپ در ساعت تولید کرده است.
عملکرد = ۴۵ لامپ در ساعت / ۵۰ لامپ در ساعت
عملکرد = ۰.۹
از ۵۴۰ لامپ تولید شده در یک روز، تنها ۵۱۵ لامپ انتظارات کیفیت را برآورده کردهاند.
محاسبه کیفیت:
کیفیت = ۵۱۵ لامپ / ۵۴۰ لامپ
کیفیت = ۰.۹۵
برای یافتن امتیاز کل OEE، نمرات محاسبه شده در بالا را در هم ضرب کنید.
OEE = ۰.۷۵ x ۰.۹ x ۰.۹۵
OEE = ۰.۶۴
این به چه معناست:
یعنی ۰.۶۴، به این معنی است که در حالی که هیچیک از سه دسته ارزیابی (در دسترس بودن، عملکرد و کیفیت) به طور مستقل کاملاً ناکارآمد به نظر نمیرسند، ترکیب آنها نشان میدهد که کارایی کلی ماشین به طرز قابل توجهی کمتر از نمره هدف ۱ است.
این اطلاعات میتواند به شما کمک کند تا درک دقیقتری از عملکرد تجهیزات خود داشته باشید و اقداماتی برای بهبود آنها انجام دهید. با استفاده از OEE، سازمانها میتوانند گزارشهای مفیدی برای تصمیمگیریهای استراتژیک و بهبود مستمر فرآیندهای خود در اختیار داشته باشند. این شاخص به وضوح نشان میدهد که چگونه میتوان با بهینهسازی استفاده از داراییها به افزایش بهرهوری و کیفیت تولید دست یافت.
-
هزینه نگهداری و تعمیرات دارایی
هزینه نگهداری و تعمیرات دارایی یک اصطلاح کلی است که دربرگیرنده جنبهها و سیستمهای مختلفی است که با این شاخص کارایی (KPI) مطابقت دارند.
یکی از روشهای موثر برای تجزیه و تحلیل هزینهها، مقایسه هزینه نگهداری و تعمیرات برنامهریزی شده با هزینه نگهداری و تعمیرات اضطراری است. درک اینکه بودجه شما کجا مصرف میشود، برای تصویب یک بودجه کارآمد بسیار حیاتی است. اگر متوجه شوید که بسیاری از هزینهها به نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه برای یک تجهیز صرف میشود، اما تغییری در هزینه نگهداری و تعمیرات اضطراری مشاهده نمیکنید، ممکن است این نشانهای باشد که استراتژی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه به طور موثر عمل نمیکند. مشاهده چنین تفاوتهایی باید شما را وادار به بازنگری برنامه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه کند و پیش از ادامه به جلو، آن را دوباره ارزیابی کنید.
یک روش دیگر واجد اثر برای پیگیری هزینهها، محاسبه واریانس هزینه نگهداری و تعمیرات دارایی است. واریانس هزینه تفاوت بین بودجه اختصاص یافته به یک پروژه و هزینه واقعی انجام نگهداری و تعمیرات را نمایان میسازد. این KPI نگهداری و تعمیرات دارایی به شما بازخوردی ارائه میدهد در مورد کیفیت بودجهتان و میتواند به شما کمک کند تا برای برنامهریزی بودجههای آینده به صورت موثرتری اقدام کنید. این شاخص میتواند به شما کمک کند تا با نظارت دقیقتر بر هزینهها، بهینهسازی نگهداری و تعمیرات داراییها را دست یابید و بهبودهای مستدام در عملکرد سیستمها را اعمال نمایید.
محاسبات:
واریانس هزینه های نگهداری و تعمیرات = هزینه پیشبینی شده نگهداری و تعمیرات – هزینه واقعی نگهداری و تعمیرات
برای این مثال، هزینه پیشبینی شده نگهداری و تعمیرات ۳۰۰ دلار و هزینه واقعی نگهداری و تعمیرات ۲۵۰ دلار را تصور کنید.
واریانس هزینههای نگهداری و تعمیرات تجهیز = ۳۰۰$ – ۲۵۰$
واریانس هزینههای نگهداری و تعمیرات تجهیز = ۵۰$
این به چه معناست:
هزینه نگهداری و تعمیرات انجام شده ۵۰ دلار کمتر از حد انتظار است. این پول اضافی را میتوان پس انداز کرد تا در راستای افزایش بودجه صرف شود. اغلب، واریانس هزینه نگهداری و تعمیرات منفی است، به این معنی که هزینه واقعی نگهداری و تعمیرات از هزینه مورد انتظار بیشتر است. کنار گذاشتن وجوه اضافی از واریانس مثبت هزینه به جبران واریانس های منفی هزینه کمک میکند و بودجه شما را متعادل نگه میدارد.
-
هزینه تعویض در مقابل هزینه تعمیر
انجام نگهداری و تعمیرات، چه برنامهریزی شده و چه اضطراری، ممکن است به میزان قابل توجهی هزینهبر باشد. زمانی که در یک الگوی ثابت برای انجام نگهداری و تعمیرات دارایی قرار دارید، به ویژه اگر اغلب به عنوان پاسخ به خرابیها، راهحلهای سریع و ارزان را انتخاب کنید، ممکن است به راحتی ارزش واقعی دارایی خود را فراموش کنید. هر زمان که تصمیم میگیرید زمان و پول بیشتری را به یک دارایی که به سمت فرسایش میرود اختصاص دهید، اهمیت دارد که هزینه جایگزینی آن را هم در نظر بگیرید.
جایگزینیها اغلب هزینهبر هستند، این نکته قابل انکار نیست، اما در یک نقطه خاص، خرید تجهیزات جدید میتواند به طور معقولانهای در هزینه صرفهجویی داشته باشد. همواره حیاتپذیرش هزینههای نگهداری و تعمیرات آینده، هزینه مرجع برای جایگزینی و هزینههای معمول تعمیرات مورد انتظار برای جایگزینی را در دسترس داشته باشید. این گزارشات به شما کمک میکنند تا تصمیمات هوشمندانهتری در مورد نگهداری و تعمیرات داراییها اتخاذ کنید و از نظر مالی بهینهسازی داشته باشید.
محاسبات:
هزینه تعمیرات = هزینه سالانه مورد انتظار نگهداری و تعمیرات تجهیزات موجود
هزینه جایگزینی = ) هزینه تعویض / طول عمر دارایی جایگزین ) + هزینه سالانه مورد انتظار نگهداری و تعمیرات
به عنوان مثال، شما در حال حاضر تجهیزی با هزینه نگهداری و تعمیرات سالانه ۲۰۰ دلار دارید. تعویض این تجهیز ۱۰۰۰ دلار هزینه دارد. پیشبینی میشود دارایی جدید ۱۵ سال با هزینههای نگهداری و تعمیرات سالانه ۱۰۰ دلار دوام بیاورد.
هزینه تعمیر ( سالانه ) = ۲۰۰ $
هزینه جایگزینی ( سالانه ) = ( ۱۰۰۰ دلار / ۱۵ سال ) + ۱۰۰ $
هزینه جایگزینی ( سالانه ) = ۱۶۶.۶۷ $
این به چه معناست:
در نهایت، اتخاذ تصمیمهای آگاهانه درباره نگهداری و جایگزینی داراییها از طریق محاسبات هزینه میتواند به کاهش هزینهها و افزایش کارایی منجر شود. با در نظر گرفتن تمامی جوانب مالی، از هزینههای نگهداری و تعمیرات گرفته تا هزینههای جایگزینی، شما میتوانید استراتژیهای موثر و بهینهتری را برای مدیریت داراییهای خود پیادهسازی کنید و به این ترتیب از حداکثر پتانسیل آنها بهرهبرداری کنید.
-
درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری
ردیابی نگهداری و تعمیرات اضطراری به شما تصویر جامعی از موفقیت برنامه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه در تاسیسات را ارائه میدهد. حتی در یک تأسیسات بهینه و کارآمد، نگهداری و تعمیرات اضطراری به عنوان یک جنبه حیاتی و اجتنابناپذیر محسوب میشود. نسبت مناسب بین نگهداری و تعمیرات اضطراری و برنامهریزی شده، حدوداً از ۲۰-۱۰ درصد تا ۹۰-۸۰ درصد متغیر است.
در صورتی که نسبت فعلی شما به نفع نگهداری و تعمیرات اضطراری است، از شاخص MTBF (میانگین زمان بین خرابیها) بهره ببرید تا به شما در اجرای یک برنامه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه کمک کند. این شاخص مفهومی مهم است که میانگین زمان بین دو خرابی متوالی را نشان میدهد و به شما این امکان را میدهد که تعمیرات پیشگیرانه را قبل از ایجاد مشکلات جدی برنامهریزی کنید. با استفاده از این شاخص، میتوانید خرابیهای آینده را پیش بینی کرده و به موقع واکنش نشان دهید که از بهبود بهرهوری و عملکرد تجهیزات به طور چشمگیری پشتیبانی میکند. به وسیله این ردیابی دقیق، میتوانید هزینهها را بهینهسازی کنید و از افزایش بهرهوری و کاهش هزینهها بهرهمند شوید.
محاسبات:
درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری = نگهداری و تعمیرات اضطراری / کل نگهداری و تعمیرات
اگر در مجموع ۱۷ ساعت نگهداری و تعمیرات روی یک تجهیز انجام دهید که ۳ ساعت آن به دلیل خرابی خود به خودی است، درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری شما ۱۸ درصد است.
درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری = ( ۳ ساعت / ۱۷ ساعت ) X 100
درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری = ۱۸%
این به چه معناست:
نتیجه بهدستآمده نشان میدهد که درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری شما در این مثال حدود ۱۸ درصد است. اگرچه این عدد نشاندهندهی درصد مناسبی است، اما همچنان حاکی از آن است که جا برای بهبود وجود دارد. بهینهسازی برنامههای نگهداری و تعمیرات و کاهش وابستگی به تعمیرات اضطراری میتواند به حفظ و ارتقای عملکرد تجهیزات کمک کند.
در نتیجه، برای ارتقاء کارایی برنامه نگهداری و تعمیرات خود، شناسایی عواملی که منجر به خرابیهای ناگهانی میشوند، تحلیل و بهینهسازی روندهای موجود ضروری است. با چنین اقداماتی میتوان بهبود قابلتوجهی در کاهش درصد نگهداری و تعمیرات اضطراری و همچنین بهبود کارایی کلی سیستمهای مدیریت دارایی دست یافت.
-
زمان حل دستورکار
با ثبت درخواست کار نگهداری و تعمیرات، زمان حل مشکلات فوراً شروع میشود و به محض حل موضوع توسط تکنسین، ثبت متوقف میگردد. این شاخص نگهداری و تعمیرات دارایی تصویر جامعی از عملکرد تیم شما و پیچیدگی مسائل نگهداری و تعمیرات را ارائه میدهد. هر چه زمان حل دستورکار کمتر باشد، عملکرد بهتری خواهد داشت؛ به این معنی که تکنسینهای شما به سرعت مشکلات را بلافاصله پس از وقوع آنها حل میکنند.
برای بهینهسازی زمان حل دستورکار، میتوان اقدامات مختلفی را انجام داد که اکثر آنها به KPIهای نگهداری و تعمیرات ارائه شده در بالا مرتبط هستند. تمرکز بر نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه برنامهریزی شده، تعداد دستورکارهای واکنشی را کاهش میدهد. هر چه تعداد دستورکارها کمتر باشد، انباشتگی کمتر خواهد بود؛ به این معنی که تیم شما همواره در صدر درخواستهای نگهداری و تعمیرات خواهد بود و دستورکارها را سریعتر حل خواهد کرد.
استفاده از نرمافزارهای تخصصی نگهداری و تعمیرات میتواند راهی موثر برای بهبود زمان حل دستورکارها باشد. نرمافزار نگهداری و تعمیرات ساینا، وظایف را مدیریت، سازماندهی و اولویتبندی کرده و زمان صرف شده در این زمینه را افزایش داده و در نهایت میانگین زمان پاسخگویی به دستورکار را کاهش میدهد.
استفاده از KPIها برای ردیابی نگهداری و تعمیرات دارایی و بهینهسازی عملکرد دارایی، شما را به سطح بعدی ارتقا میدهد. برای مدیریت بهتر این KPIها، پیادهسازی نرمافزار مدیریت نگهداری و تعمیرات تجهیزات را در نظر بگیرید. نرمافزار نگهداری و تعمیرات ساینا، علاوه بر مدیریت و ردیابی KPIهای نگهداری و تعمیرات ذکر شده در بالا، به شما اطلاعات دقیق و گزارشهای کارآمدی را ارائه میدهد تا به شما در بهبود بهرهوری و کاهش هزینهها کمک کند.
برای دریافت مشاوره رایگان و دموی نرم افزار نگهداری و تعمیرات با ما تماس بگیرید
تلفن : ۳۶۲۶۱۸۶۳ -۰۳۱ داخلی ۲۰ و۲۲
همراه : ۹۴۱۶-۶۹۴-۰۹۱۹