rcm چیست

rcm چیست ؟(Reliability Centered Maintenance)

۴.۷/۵ - (۶ امتیاز)

RCM چیست ؟ – نت مبتنی بر قابلیت اطمینان

RCM مخفف عبارت Reliability Centered Maintenance به معنی نت مبتنی بر قابلیت اطمینان یا نت قابلیت اطمینانی می باشد.

 {بروزرسانی ۲۰۲۰}

نگرش RCM فرآیندی برای تعیین موثرترین رویکرد ” نت “ می‌باشد و شامل شناسایی اقداماتی است که در صورت انجام، احتمال وقوع شکست را کاهش خواهد داد . همچنین باعث موثرترین هزینه تعمیرات می‌شود. فلسفه RCM ، به کارگیری نت پیشگیرانه ، نت پیشگویانه و بازرسی (PT&I )، تعمیرات اضطراری ( نت انفعالی) و فنون نت به صورت یکپارچه برای افزایش احتمال این که ”  یک ماشین یا یک تجهیز بیشتر از دوره عمر طراحی شده  و با حداقل فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات ، با قابلیت اطمینان و قابلیت دسترسی لازم در پائین ترین هزینه کار کند.  ”

فلسفه و تعریف RCM چیست

” بکارگیری روش های مختلف نت برای این که یک ماشین یا یک تجهیز بیشتر از دوره عمر طراحی شده  و با حداقل فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات ، با قابلیت اطمینان و قابلیت دسترسی لازم در پائین ترین هزینه کار کند.  ”

تاریخچه RCM – نگهداری و تعمیرات بر پایه شرایط کارکرد ماشین‌آلات (MaintenanceReliability Centered ) 

ریشه RCM به سال های قبل از ۱۹۶۰ برمیگردد ، زمانیکه شرکت های هواپیمایی تجاری تصمیم به خرید هواپیمای غول پیکر بوینگ ۷۴۷ گرفتند. اما مشکل موجود در ارتباط با هواپیمای بوینگ ۷۴۷ ، تعداد دفعات سرویس تعیین شده توسط اتحادیه بود که سه دوره زمانی بیشتر از هواپیمای ۷۰۷ را شامل میگردید. این به معنی بیشتر شدن زمان نت ، افزایش زمان توقف هواپیما و کاهش زمان پرواز هواپیما بود.

یکی از اولین گزارشهایی که راجع به این موضوع منتشر شد، گزارش Heap و Nowlan است که عضو تیم MSG نیز بوده اند. تاریخ انتشار این گزارش نسبتاً مفصل، به سال ۱۹۷۸ میلادی بر می گردد و اولین سند رسمی درباره RCM به شمار می رود.شرکت هواپیمایی بوینگ پیشگام در اجرای RCM بود. سایر خطوط هواپیمایی همچون خریداران ۷۴۷ نیز به همکاری در این زمینه و اجرای RCM   تمایل نشان  دادند. اما شرکت بویینگ و متحدانش، RCM را در جهت جلب رضایت  ناظران اتحادیه توسعه داده بودند.

تعریف دیگر : RCM چیست ؟ – نت مبتنی بر قابلیت اطمینان {بروزرسانی ۲۰۲۰}

نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان یکی از روش‌های جدید نگهداری و تعمیرات است که در دهه‌ی اخیر به سرعت رشد کرده است. این تکنیک نت بر بهینه‌سازی اصلی‌ترین و مهم‌ترین فرایندهای دخیل در نت از روش‌های کاری و دستورالعمل‌ها گرفته تا سیستم ‌های دیگر نت نظیر انبار و خرید معطوف می‌شود. به عبارتی دیگر تمرکز بر ارزیابی و تحلیل ریسک برای تعیین فعالیت لازم در نت (جنبه‌های زیست‌محیطی، جنبه‌های عملیاتی و غیرعملیاتی)، وظیفه‌ی نت مبتنی بر قابلیت اطمینان است. نت مبتنی بر قابلیت اطمینان ارزشی بسیار فراتر از مدیریت نگهداری و تعمیرات برای سازمان‌ها دارد. بدون وجود نت مبتنی بر قابلیت اطمینان، قابلیت اطمینان نت و بهره‌برداری کاهش پیدا می‌کند.

امروزه استفاده از نظام نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان ( RCM )، یکی از مهم‌ترین و موثرترین رویکردهای نگهداری و تعمیرات در صنایع: هواپیمایی، هسته‌ای، دفاعی، نفت و پتروشیمی، حمل و نقل ریلی، فولاد و …. می‌باشد.

تعریف فرآیندRCM

  RCMفرآیندی است که:

اولا معین می کند چه کاری می بایست برای تداوم عمر هر گونه سرمایه فیزیکی انجام شود.
ثانیا انتظاراتی را که کاربران از تجهیزات دارند ،ضمانت و عملی نماید.

RCM  از نگاه کارشناسان نت

جان موبری (John Moubray) در مقدمه کتاب Reliability Centered Maintenance که یکی از مراجع مهم در این موضوع به حساب می آید، RCM را چنین تعریف می کند:

“فرآیندی که بکار می رود تا تعیین شود انجام چه فعالیتهایی برای نگهداشتن دارایی های فیزیکی در سطح مشخصی از کارآیی (مطابق با نظر استفاده کنندگان از آن ها) و حفظ کارکرد (function) آن ها ضرورت دارد.”

در واقع RCM یک روش مهندسی برای تعیین برنامه های نت ( نگهداری تعمیرات ) در سطح یک سازمان است که قابلیت اطمینان را به عنوان مفهومی کلیدی لحاظ می نماید. یکی دیگر از ویژگی های اصلی این روش، رویکرد کارکرد محور (function based) آن است. یعنی فرآیند آنالیز پس از تعیین محدوده کاری، از تعریف و مشخص کردن کارکردهای هر یک از سیستم ها و تجهیزات مشمول در برنامه آغاز می شود.

بکارگیری RCM

اولین پرسشی که باید پاسخ دقیقی برای آن حاصل شود، این است:

۱.کارکردها و استانداردهای کارآیی هر یک از دارایی های فیزیکی با توجه به زمینه فعلی استفاده از آنها چیست؟

علت تأکید بر این موضوع با توجه به تعریفی که از RCM ارائه شد کاملاً مشخص است. در واقع هدف اصلی از انجام آنالیز RCM به دست آوردن برنامه تعمیراتی جامعی است که منجر به تداوم کارکرد دارایی های فیزکی شود و این به معنی داشتن یک استراتژی مؤثر برای مدیریت و کنترل خرابی ها و علل ریشه ای آنهاست. بدیهی است برای نیل به چنین هدفی ابتدا می بایست کارکردهای سیستمها و تجهیزات مختلف تعیین گردند.

در ادامه و با یک روال منطقی، پنج سوال دیگر مطرح می شوند:

۲.  حالت های محتمل که عدم توانایی دارایی های فیزیکی برای انجام کارکرد خود را در پی دارد، کدامند؟ (حالت ها یا پتانسیل های خرابی)
۳.  علت رخ دادن هر کدام از حالتهای خرابی فوق چیست؟
۴.  هر یک از این حالتهای خرابی اگر رخ دهند، چه نشانه ای از خود بروز خواهند داد؟
۵.  اهمیت هر یک از حالتهای خرابی فوق چقدر است؟
۶.  اگر هیچ روش پیشگیرانه ای برای کنترل و مدیریت هر کدام از حالتهای خرابی فوق وجود نداشته باشد، چه پیامدی خواهد داشت؟

 پاسخهایی که به این سؤالات داده می شود، ورودی های مرحله مهمی از آنالیز RCM را فراهم می کند که طی آن، حالتهای خرابی بر حسب اهمیت و پیامد وقوع، دسته بندی شده و نهایتاً طبق الگوی تصمیم گیری RCM، اقدام تعمیراتی مشخصی به هر کدام اختصاص داده می شود.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *